οντολογισμός

Φιλοσοφική θεωρία που τονίζει και ωθεί στα άκρα την οντολογική έρευνα μέχρι το σημείο να παρουσιάζει την ιδέα ή την επιστήμη του όντος ως όρο απαραίτητο a priori για την ανάπτυξη κάθε γνώσης. Στη σύγχρονη φιλοσοφία, εκτός από τον Μπλοντέλ, τον Λαβέλ και ολόκληρη τη νεοσχολαστική σχολή –ιδιαίτερα με τον Μαριταίν– ο Χάιντεγκερ έθεσε πάλι την οντολογία ως το ουσιώδες φιλοσοφικό πρόβλημα.

* * *

ο

μεταφυσική θεωρία, σύμφωνα με την οποία η άμεση και απευθείας γνώση τού Θεού είναι φυσική στον άνθρωπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. ontologisme (< οντολογία + -ισμός*). Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στο Ελληνογαλλικόν Λεξικόν τού Νικολ. Κοντοπούλου].